بررسی رسانایی پراکنه نانوکامپوزیت ژلاتین-نانولولههای کربنی در حین ژل شدن

تاثیر غلظت نانو لوله های کربنی و ماده سطح فعال بر رسانایی پراکنه نانوکامپوزیت ژلاتین- نانولوله ای کربنب چند دیواره MWCNT در حین ژل شدن در دمای 15 C مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بود که با افزایش غلظت مانولوله های کربنی رسانایی پراکنه نانوکامپوزیت ژلاتین-MWCNT افزایش می بافت در حالی که در نمونه های بدون ژلاتین تجمع آندی مانع از افزایش رسانایی می شد. به نظر می رسد این افزایش رسانایی به دلیل عملکرد زنجیره های زلاتین بباشد که به کمک SDS بر سطح نانولوله ها جذب شده و آنها را بخوبی در درون بستر ژلاتین پخش می کند و مانع از تجمع آندی نانولوله ها می گرددو سازوکار افزایش رسانایی تنها به افزایش تعداد تماس ها بین نانولوله ها مربوط نمی شود چون حضور SDS و ژلاتین به شکل فزاینده ای مانع از برهمکنش مستقیم انها می گردد. به نظر می رشد افزایش تعداد یون های همراه SDS با افزایش درصد MWCNT نقش اصلی را در افزایش رسانایی بازی می کند.

کلیدواژه ها:

ژلاتین ، نانولوله های کربن ، رسانایی سنج ، عامل سطح فعال