علیرضا یاوری پور - دانشگاه جامع امام حسین (ع) ، دانشکده علوم گروه شیمی
بزرگمهر مداح
سیدحسن حسینی
سعید حسنی رمدانی

رفع آلودگی به طور کلی به سه روش شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیک طبقه بندی می شود، اما با توجه به اینکه روش های شناخته شده فعلی مشکلات عدیده ای همچون آلودگی محیطی، هزینه زیاد، خورندگی و سمیت بر روی محیط اطراف و ... را دارند عملا بایستی به فکر جایگزین مناسبی برای آنها بود. در این تحقیق نانوکامپوزیت MWCNT/Fe3O4 با روش هیدروترمال سنتز شد. مشخصات نانوکامپوزیت با استفاده از دستگاه های SEM و VSM تعیین گردید و کارایی و ویژگی های عملکردی پارچه کربنی دارای نانوکامپوزیت MWCNT/Fe3O4 برای استفاده به عنوان پارچه های جاذب آلاینده های شیمیایی فاز گازی بررسی شد. آزمایش ها بر روی دو نوع پارچه کربنی دارای نانوکامپوزیت MWCNT/Fe3O4 و پارچه کربنی در شرایط یکسان انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که کارایی پارچه کربنی دارای نانوکامپوزیت MWCNT/Fe3O4 نسبت به پارچه کربنی در برابر جذب آلاینده گازی هیدروژن سولفید موجود در هوا بالاتر و در نتیجه برای به کارگیری به عنوان پارچه جاذب در محیط های آلوده به هیدروژن سولفید مناسب تر است.

رفع آلودگی؛ عوامل شیمیایی؛ H2S؛ نانوکامپوزیت MWCNT/ Fe3O4 ؛ پارچه کربن