واژه بست های ضمیری در گویش لکی ترکاشوندی

این مقاله به بررسی واژه بست های ضمیری گویش لکی ترکاشوندی می پردازد . پس از تمایز واژه بست از وند ، پیش بست یا پی بست بودن،ساده یا ویژه بودن ، نوع جایگاه دوم یا غیر جایگاه دوم بودن واژه بست های ضمیری گویش مذکور بررسی می شود . در این گویش، این دسته از واژه بست ها در ساخت های گذشته متعددی که کنایی ارگیتو می باشند و نقش مطابقه ی فاعلی را ایفا کرده و با فاعل جمله در مشخصه های فای شخص ، شمار خوشم آمد ساخت هایی مانند و جنس مطابقه دارند. از دیگرنقش های این واژه بست ها می توان به نقش مفعول مستقیم ، بعد از حروف اضافه به عنوان مفعول غیر مستقیم ، نقش ملکی در ساخت هایی که مالک مورد تاکید نباشد و نقش ضمایر تکراری در بند های موصولی و ساخت های فک اضافه اشاره کرد . مضاعف سازی واژه بست در این گویش وجود دارد . در قسمت آخر مقاله واژه بست های ضمیری این گویش از لحاظ میزبان گزینی مورد بررسی قرار می گیرند . با توجه به آزادی عمل آنها در انتخاب میزبان ، این دسته از واژه بست ها می توانند به اسم ، صفت ، واژه بست، ضمیر فاعلی منفصل ، حرف اضافه ، فعل ، شناسه و قید حالت متصل شوند

کلیدواژه ها:

گویش لکی ترکاشوندی ، واژه بست های ضمیری ، ساخت کنایی ، مطابقه ، میزبان گزینی