بررسی ویژگی های زبان درمحور آواها، واژگان و ترکیب ها درقصاید سوگ خاقانی

یکی از مضامینی که همواره از دیرباز مورد توجه شاعران و ادب شناسان قرار گرفته و دردیوان شاعران به چشم می خورد مرثیه سرایی است.افضل الدین خاقانی شروانی از جمله شاعرانی است که در قالب قصیده در این عرصه طبع آزمایی کرده است.مراثی وی نماینگر حوادث تلخی است که از غم از دست دادن عزیزان خود سروده و از عاطفه و احساس آثار این شاعر حکایت می کند.افضل الدین بدیل بن علی نجار شروانی خاقانی،یکی از بزرگترین قصیده سرایان زبان فارسی در قرن ششم بود.وی علاوه بر قصاید در سایر قالب ها یعنی قطعه، غزل،رباعی و ابیات عربی شعر سروده است.در این مقاله که روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی است و به شیوه کتابخانه ای انجام گرفته است، سعی بر آن است تا ضمن معرفی مختصری از شاعر، به بررسی ویژگی های زبان در محور آواها، واژگان و ترکیب ها و ارتباط زبان با قصایدی با محتوای مرثیه همراه با نمونه هایی به عنوانمثال، توضیح داده شود. جامعه آماری ما مجموعه قصاید سوگ خاقانی است که مجموعا چهارده قصیده را شامل میشود .