مقایسه اثربخشی راهبرد آگاهی واج شناختی و نارساخوانی داویس بر بهبود مهارت های خواندن دانش آموزان دارای اختلال خواندن در پایه دوم دبستان

مهارت خواندن یکی از مهمترین مهارت ها در دوره ابتدایی است به طوری که اختلال در آن بر یادگیری سایر دروس از جمله نوشتن، ریاضی و ... تاثیر می گذارد که این عدم موفقیت در دروس مدرسه، باعث کاهش اعتماد بنفس و عزت نفس دانش آموز و بروز مشکلات اجتماعی می شود. در پژوهش حاضر، اثرات مداخله آموزشی روش آگاهی واج شناختی و داویس در بهبود خواندن دانش آموزان با نارساخوانی مورد بررسی قرار گرفته است.به منظور انجام این پژوهش، 15 نفر از دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهرستان های رشتخوار و خواف، که براساس چک لیست 27 گویه بررسی نشانگان نارساخوانی، کارنامه و کارت سنجش سلامت سال اول ابتدایی ، دارای اختلال خواندن تشخیص داده شده و از هوشبهر بالای 85 برخوردار بودند، انتخاب شدند و سپس این دانش آموزان به صورت تصادفی به سه گروه، آزمایشی)1با مداخله آگاهی واج شناختی) و آزمایشی2 (با مداخله روش داویس) و گروه کنترل تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون گروه های آزمایشی به مدت یک ماه و نیم و هر هفته یک تا دو جلسه و هر جلسه به مدت 30 دقیقه تحت مداخلات درمانی مورد نظر خود قرار گرفتند و در پایان پس آزمون روی هر سه گروه اجرا شد. در ضمن هر سه گروه آموزش سنتی را نیز دریافت می کردند. داده های حاصل با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون LSD و آزمون t وابسته مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج t وابسته نشان داد که هم مداخله های درمانی آگاهی واج شناختی و داویس و هم آموزش سنتی (گروه کنترل) موجب بهبود خواندن دانش آموزان شده است. علاوه بر آن، نتایج تحلیل واریانس یک طرفه و LSD نیز نشان داد که روش های آزمایشی آگاهی واج شناختی و داویس، نسبت به روش سنتی(گروه کنترل) منجر به بهبود بیشتری در نارساخوانی دانش آموزان شده اند. براساس نتایج حاصل، استفاده از روش های آکاهی واج شناختی و داویس اضافه بر آموزش سنتی به معلمان و روانشناسان جهت کاهش مشکلات خواندن و در نتییجه پیشگیری از عدم موفقیت در سایر دروس و آسیب های اجتماعی پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

خواندن ، نارساخوانی ، آگاهی واج شناختی ، روش داویس