اکبر عطادخت - دانشیار روان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده علوم تربیتی وروان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی
شیرین احمدی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه محقق اردبیلی
وحید فلاحی - کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش فرهنگ سازمانی مدرسه درپیش بینی خودتنظیمی و خودکارآمدی دانش آموزان انجام گرفت. پژوهش حاضر به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر و پسر دورهی دوم متوسطه مدارس دولتی شهرستان پارس آباد که در سال تحصیلی 1394-95 مشغول به تحصیل بودند تشکیل میدادند. از این جامعه نمونهای به حجم 120 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامه های فرهنگ مدرسه الساندرو و همکاران (1997)، خودتنظیمی بوفارد و همکاران (1995) و خودکارآمدیشرر و همکاران (1982) پاسخ دادند. داده ها نیز توسط شاخصهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که خودتنظیمی و خودکارآمدی با نمره کل فرهنگ سازمانی و ابعاد آن رابطه دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد 35درصد از کل واریانس خودتنظیمی و 18درصد از کل واریانس خودکارآمدی به وسیله فرهنگ سازمانی مدرسه تبیین می شود. بر اساس این نتایج مسیولان و دست اندرکاران نظام آموزشی کشور باید هر چه بیشتر سعی در شناخت و بهبود فرهنگ سازمانی مدارس با توجه به نقش تعیین کننده ی آن در رشد کودکان و نوجوانان نمایند.

فرهنگ سازمانی مدرسه، خودتنظیمی، خودکارآمدی