راهکارهایی برای بافت های فرسوده شهری

گسترش بدون برنامه شهرها در چند دهه گذشته، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها و جابجایی ساکنان و کاربری های شهری به نواحی جدید گردیده است .در نتیجه این جابجایی، به تدریج بافت های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی - اقتصادی خود را از دست داده اند و به سمت فرسودگی گرایش پیدا کرده اند. نتایج تحقیقات نشان می دهد که کمبود امکانات، خدمات شهری و تاسیسات زیربنایی سبب مهاجرت ساکنان بومی به مناطق دیگر شهر شده ودر نتیجه باعث کاهش نرخ رشد جمعیت در این بافت ها شده است و از طرفی به خاطر وضعیت اجتماعی - اقتصادی ساکنان بافت های فرسوده ، سبب شده تا روند بهسازی و نوسازی درون این بافت ها به کندی انجام گردد، که این عوامل سبب فرسوده شدن و تخریب بیشتر بافت ها شده است. برای جلوگیری از تخریب بیشتر بافت فرسوده ، مداخله دراین بافتها ، مسیر بهسازی و نوسازی آنها را فراهم می سازد و با اجرای یک پروژه نوسازی و یا بهسازی در گوشه ای از این بافت ها ، باعث جلب اعتماد ، مشارکت وهمراهی مردم در نوسازی و بهسازی به سایر قسمت های بافت می شود. با توجه به اهمیت موضوع، اهداف و فرضیات تحقیق، در مراحل مختلف، ترکیبی از تحقیقات توصیفی، تحلیلی است که در حوزه نوسازی بافت های فرسوده می باشدو براساس مطالعات کتابخانه ای و مطالعات انجام گرفته ، طبقه بندی شده است و مورد تجزیه وتحلیل قرار خواهد گرفت . در این پژوهش سعی شده تا ضمن تدوین دستورالعمل های راهگشا بتوان تنافض ها و تضادهای نظری در برخورد با بافت های فرسوده را کاهش داده و برنامه ریزی برای نوسازی ، احیا و بهسازی بافتهای قدیم استمرار بخشید و هم چنین سعی شده تا با شناخت وضعیت اجتماعی و اقتصادی ساکنان و بررسی اثرات مثبت و منفی طرح های انجام شده در شهرها و مناطق دیگر ، طرح ها و برنامه های آتی که برای بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده صورت می گیرد بتواند از فرسودگی و تخریب بیشتر بافت ها جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

بافت های فرسوده ، نوسازی ، بازسازی ، بهسازی بافت های فرسوده ، توسعه شهری