نرگس اژدری - کارشناس ارشد مدیریت شهری، کارشناس معاونت حمل و نقل و ترافیک شهری شهرداری شیراز، ایران
پیمان باباخانی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، مدیرکل اداره ایمنی و مهندسی ترافیک شهرداری شیراز، ایران

افزایش جمعیت شهرها در کشورهای جهان سوم و به تبع آن استفاده روزافزون از سوختهای فسیلی و افزایش ترافیک، این کشورها را با معضلات متعدد روبه رو ساخته است. دوچرخه با مزایای منحصر به فرد مانند ارزانی، عدم مصرف سوخت فسیلی، ایجاد ترافیک کمتر و عدم اثرات منفی بر محیطزیست بیش از پیش به عنوان مکمل سایر وسایط نقلیه مورد توجه قرار گرفته است. در این رابطه افزایش استفاده از دوچرخه در حمل و نقل شهری، به واسطه ایجاد مسیر های مناسب دوچرخه سواری، در کاهش حجم ترافیک شهری موثر خواهد بود. بر این منوال و در شرایط کنونی که وسایل نقلیه موتوری مشکلات زیادی پدید آورده اند بررسی مسیرهای دوچرخه سواری در نظام حمل ونقل شهری شیراز ضرورت دیده شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی موانع و بازدارنده های دوچرخه سواری در شیراز و عوامل موثر در افزایش استفاده از آن میباشد. روش پژوهش مطالعه کتابخانه ای در بررسی مبانی نظری موضوع می باشد. داده های موردنیاز به شیوه پیمایشی با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و با روشهای آماری توصیفی و استنباطی (آزمونهای پیرسون، تی و فریدمن) با بهره گیری از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان میدهد مهمترین مانع عدم استفاده از دوچرخه ترس از تصادف با وسایل نقلیه موتوری میباشد.

دوچرخه،دوچرخه سواری،مسیرهای ویژه دوچرخه،شهرشیراز