محسن فرمهینی فراهانی - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه شاهد تهران
نجمه احمدآبادی آرانی - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه پیام نور تهران
حمید احمدی هدایت - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شاهد تهران

هدف پژوهش حاضر، تحلیل و بررسی جایگاه یادگیری مداوم در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی (اسنادی) است. یافته های پژوهش بیانگر آن است یادگیری مداوم، دارای کلیتی است که همه سطوح و مراحل سنی را در بر می گیرد و در پی آن است تا محیط های یادگیری خارج از مدرسه را با محیط یادگیری درون مدرسه ارتباط دهد و مرزهای تصنعی یادگیری را از بین ببرد. در سند تحول بنیادین به اهمیت یادگیری مداوم در دو بخش نظری و عملی توجه ویژه شده است که در بخش نظری و اهداف سند تحول بنیادین به مولفه هایی همچون نهادینه کردن نگاه یکپارچه به فرایند تعلیم و تربیت با رویکرد تعالی بخشی و افزایش مشارکت همگانی بویژه خانواده ها ، تعامل اثربخش و فعال نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی با سایر نهادها با تاکید بر کاهش مرزهای تعلیم و تربیت رسمی و غیر رسمی و در بخش عملی و یا راهکارهای سند تحول بنیادین به مناسب سازی فرهنگ سازمانی بر اساس معیارهای اخلاق اسلامی با تاکید بر تقویت روحیه اخوت، تعاون، خلاقیت و آموزش مستمر و ایجاد ساز و کارهای اثربخش در آموزش های ضمن خدمت معلمان و تقویت انگیزه و مهارت حرفه ای برای یادگیری مداوم تاکید شده که این موارد ناظر بر اهمیت یادگیری مداوم در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش می باشد.

سند تحول بنیادین، یادگیری مداوم، تعلیم و تربیت