بهبود پروتکل مسیریابی چند مسیره مبتنی بر تقاضا در شبکه های موردی خودرویی

شبکه بین خودرویی یک تکنولوژی نوظهور است که کاربردهای بسیاری از جمله ایمنی خودروها، مدیریت ترافیک و راحتی مسافران خواهد داشت. گسترش مطمین و کارآمد پروتکل مسیریابی با توجه به تحرک بالایخودرو ها و تغییرات مداوم توپولوژی یکی از چالش های اخیر در این شبکه به شمار می آید. در این مقاله، پروتکل مسیریابی جدیدی با استفاده از معیارهای تحرک گره ها، قدرت سیگنال دریافتی و تاخیر انتها به انتهاارایه شده است. روش ارایه شده در تلاش برای انتقال یک بسته با حداقل منابع مصرف شده و ارایه عملکرد مطلوب در حین مسیریابی بسته های داده می باشد و از نظر نرخ تحویل بسته، تاخیر و توان عملیاتی دارایعملکرد بهتری نسبت به سایر روش های مشابه می باشد.

کلیدواژه ها:

شبکه های بین خودرویی ، تحرک خودروها ، قدرت سیگنال ، مسیریابی مبتنی بر درخواست