ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم توزیع هوشمند در حضور ریزشبکه ها

هدف این پژوهش ارایه ی روشی جدید برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم توزیع هوشمند در حضور ریزشبک هها است. با توجه به اینکه در ریزشبکه ها اغلب از توربین بادی و سلول خورشیدی استفاده میشود، به منظور ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم توزیع در حضور ریزشبکه ها در ابتدا میزان در دسترس بودن انرژی باد و خورشید با استفاده از روش مونت کارلو محاسبه شده و سپس توسط روش ارایه شده شاخص های قابلیت اطمینان شبکه ی توزیع در حضور ریزشبکه ها بدست میآید. در واقع روش ارایه شده اثر منابع تجدیدپذیر را در زمان بازیابی شبکه می بیند و با استفاده از این روش میتوان به راحتی منابع تولید پراکنده موجود در ریزشبکه ها را در ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم توزیع وارد کرد. برای بررسی این روش شاخص های مورد نظر بروی یک فیدر توزیعی شامل 13 پست توزیع مدلسازی شده است. فرض شده است در این 13 نقطه، 13 ریزشبکه موجود است که تنها مشترکین خانگی را تغذیه میکند و به ازای هر مشترک توربین بادی و سلول خورشیدی به عنوان نیروی پشتیبان نصب شده است. در نهایت با استفاده از اطلاعات آب و هوایی منطقه ی شیراز شاخص های مورد نظر محاسبه شده است که بهبود شاخص ها در حضور ریزشبکه و همچنین در نظر گرفتن برنامه های پاسخگویی بار کاملا مشهود است.

کلیدواژه ها:

ریزشبکه ، سیستم توزیع ، قابلیت اطمینان ، سلول خورشیدی ، توربین بادی