فرشید احمدی زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ایران
اله رضا مرادی گروسی - مربی گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، ایران،

قبل از زلزله نورث ریج 1995 ، تصور بر این بود که سازه های دارای قاب خمشی فولادی دارای رفتار مناسبی در هنگام وقوع زلزله می باشند، اما پس از وقوع زلزله نورثریج براثر تحقیقات، مشخص شد که بیشتر اتصالات به علت ترک خوردگی جوش بدون داشتن شکل پذیری مناسب دچار شکست ترد شده بود. با توجه به استفاده فراوان از قاب های خمشی فولادی در طراحی های لرزهای سازه ها و با توجه به این نکته که این سازه ها بر اساس ضوابط و آیین نامه هایی طراحی شده است که ضوابط مربوط به نحوه تشکیل مفصل پلاستیک و نحوه گسترش آن را موردبررسی قرار ندادهاند، درنتیجه پس از زلزله نورثریج تحقیقات به سمت افزایش شکل پذیری اتصالات صلب پیش رفت و در این اتصالات هدف بهطور عمده انتقال مفصل پلاستیک به داخل تیر و به یک فاصله معین از بر ستون می باشد. به گونه ای که با دور ساختن مفصل پلاستیک از بر ستون، باعث کاهش تمرکز تنش به وجود آمده در ناحیه جوش می شوند و درنتیجه باعث کاهش در میزان ترک خوردگی جوش و بالطبع کاهش شکست ترد در اتصال میشوند. با توجه به نتایج حاصله از این پژوهش مشاهده می شود که با استفاده از مقطع کاهش یافته تیر می توان تا 10 درصد جذب انرژی و تا 20 درصد میزان شکل پذیری اتصال را افزایش داد.

اتصال فولادی ،اتصال RBS ، اتصال RWS، جذب انرژی، شکل پذیری