بررسی وضعیت پایداری اکولوژیک در شهرهای ساحلی (نمونه موردی: شهر نور)

تجربیات جهانی نشان می دهد که توسعه فیزیکی شهرها در حد فاصل ساحل به خشکی مشکلات عدیده ای را در کشورهای مختلف تامین نموده که معضلات زیست محیطی شهرهای ساحلی از جمله آن ها است. شهر نور با دارا بودن جاذبه های طبیعی، اقتصادی، گردشگری، دانشگاهی به عنوان یکی از اصلی ترین قطب های کاهش جمعیت در سلسله مراتب شبکه شهری رشد بسیاری کرده است که منجر به ساخت و سازهای بدون برنامه و تغییرات زیادی در پایداری اکولوژیکی این شهر شده است. هدف اصلی و کلی پژوهش حاضر (بررسی وضعیت پایداری اکولوژیک در شهر ساحلی نور) می باشد که از روش توصیفی و تحلیلی و پیمایش به منظور نیل به هدف مذکور استفاده شده است. همچنین جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شهر نقره می باشد که متناسب با جمعیت این شهر تعداد 384 نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب و پرسش نامه بین آن ها توزیع شده است. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته های حاصل از آزمون رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که آلودگی سواحل برتری یا بالاترین میزان اثرگذاری بر پایداری اکولوژیکی شهر نور داشت و در رتبه دوم فاضلاب شهری قرار دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمون T تک نمونه ای که بر مبنای آن سطح معناداری کوچک تر از 0/05 می باشد نشان می دهد که بین متغیرهای تولید سوبل و بازیافت، مصرف منابع، فاضلاب شهری، آلودگی سواحل و دریا، تقلیل مواد زاید، حفظ زمین کشاورزی، آلودگی هوا تفاوت وجود دارد و با توجه به مقدار اختلاف میانگین می توان نتیجه گرفت که وضعیت پایداری اکولوژیک در شهر ساحلی نور در کلیه زمینه های مورد تحقیقات کمتر از حد متوسط و نامطلوب است و در وضعیت مناسبی قرار ندارد.

کلیدواژه ها:

شهر ساحلی ، پایداری اکولوژیک ، شهر نور