مقایسه مواد آلاینده ناشی از تولید آسفالت های داغ،گرم و نیمه گرم

مخلوطهای آسفالتی گرم1 در سالهای اخیر با توجه به آلودگیهای زیستمحیطی ناشی از تولید و اجرای آسفالتهای داغ2 و افزایش بهای سوخت، مقبولیت بالایی در سرار دنیا کسب نمودهاند. تکنولوژیهای WMA، به دلیل کاهش دمای تولید آسفالت به میزان 20-40oC نسبت به مخلوط های HMA، میتوانند به عنوان راه کاری موثر در کاهش آلودگی هوا لحاظ شوند . هدف این تکنولوژیهااساسا کاهش ویسکوزیته قیر می-باشد که موجب بهبود کارایی مخلوط، کاهش گازهای گلخانه ای و عمومابهبود شرایط کاری میشود. تولید گازهای گلخانه ای با دما ارتباط دارد به این صورت که تا دمای 80oCتقریبا هیچ گاز گلخانه ای از قیر متصاعد نمی شود؛ حتی در دمای حدود 150oC تولید گازهای گلخانه ای فقط در حدود 1 mg h -1 می باشد. تولید گازهای گلخانه ای به صورت قابل توجهی در دمای 180oC رخ میدهد. همین دمای کمتر تولید WMA، کاهش زیادی در تولید گازهای گلخانه ای و بخارات را نتیجه میدهد. علاوه بر این تکنولوژیها آسفالت گرم دارای مزایای زیست محیطی غیر مستقیم نیز هستند که از جمله میتوان به قابلیت استفاده بیشتر از مصالح آسفالتی بازیافتی اشاره کرد. در این مقاله ضمن معرفی انواع روشهای تولید WMA به تشریح چگونگی کاهش آلاینده ها و مقایسه نوع و میزان آلاینده های متصاعد شده از مخلوطهای آسفالتی گرم و نیمهگرم در مقایسه با مخلوطهای آسفالتی داغ پرداخته شده است. مقایسه های انجام گرفته کاهش در محدود تقریبی 35-40 درصد را نشان میدهد. البته این مقادیر برای بعضی از روشها تا بیش از 70 درصد نیز مشاهده شده است. این تکنولوژیها همچنین باعث کاهش در بخارات و گازها در مراحل بارگیری و پخش نیز میشوند که باعث ایجاد شرایط کاری ایمن برای کارگران میشوند.