ارزیابی میزان و توزیع غلظت بنزن در هوای شهر تهران به روش نمونه برداری غیرفعال

شهر تهران به لحاظ آلودگی هوا در مرتبه بالایی قرار دارد که به لحاظ بهداشت و سلامت ساکنین این شهر را تهدید میکند. از جمله آلاینده های خطرناک در هوای این شهر ترکیبات آلی فرار نظیر بنزن بوده که منجر به بروز سرطان و بیماریهای مشابه می گردد. لذا شناسایی و کنترل این آلاینده از الزامات تمهیدات زیست محیطی شهری است. در حال حاضر در نقاط مختلف شهر تهران ایستگاه های سنجش آلودگی هوا موجود بوده که سنجش آلاینده های هوا را انجام می دهند همچنین میزان آلاینده ها، توسط مدلسازی ارایه و بر همین اساس نقشه های پراکنش آلودگی هوا تهیه میگردد که نحوه توزیع فضایی آلاینده ها را در مناطق مختلف نشان می دهد اما نتایج مدلسازی با واقعیت اختلاف اندکی داشته و در نقاط بحرانی شهر تهران این تخمین با دقت کمتری صورت می پذیرد، لذا با انتخاب تعداد زیادی از نقاط آلوده شهر تهران به منظور بررسی منطقهای آلودگی هوا امکان مدلسازی و برآورد دقیق تر آلودگی شهر تهران ممکن میگردد.غلظت محیطی ترکیبات آلی فرار (بنزن) با روش نمونه برداری غیرفعال1 در 22 منطقه شهر تهران در بیش از 179 نقطه، از بهار 1394 الی بهار 1395اندازه گیری شد. نمونهبردارهای بنزن به وسیلهی روش های گازکروماتوگرافی و اسپکتروفتومتری مریی، تحلیل شدند. غلظت متوسط سالیانه بنزن، 2/43 پیپیبی2 و مشخص شد که این مقادیر با هم همبستگی دارند. توزیع فضایی آن ها نشان داد که در فواصل کوتاه تغییرات شدید وجود دارد .از ترافیک و تردد خودروهای شخصی و موتورسیکلتها می توان به عنوان عامل اصلی انتشار این ترکیبات اشاره کرد. پایینترین حد میزان آلاینده بنزن در فصل زمستان اتفاق می افتد که به علت افزایش سرعت وزش باد ، بارش و سرمای هوا میباشد. مقدار متوسط بنزن در بیش از 90 درصد نقاط بررسی شده فراتر از حد مجاز سالیانه ایران و اتحادیه اروپا است.

کلیدواژه ها:

بنزن ، نمونه بردار غیر فعال ، تهران