بررسی توزیع مکانی سطح آب زیرزمینی دشت بروجن با استفاده از روش های جبری و زمین آماری

هدف از این پژوهش بررسی سطح آب زیرزمینی در آبخوان دشت بروجن با استفاده از روش های تحلیل مکانی جبری و زمین آماری میباشد. بدین منظور داده های 20 حلقه چاه پیزومتری در دوره ی زمانی 12 سال (1393-1382) جهت بررسی سطح آب زیرزمینی دشت بروجن استفاده شد. در این راستا روش های IDW و RBF به عنوان نماینده ی روش های جبری و از روش کریجینگ به عنوان نماینده ی روش های زمین آماری مورد استفاده قرار گرفتند. با استفاده از روش ارزیابی متقابل شامل شاخص های میانگین خطا، ریشه ی دوم مربع میانگین خطا و نمودار پراکندگی مقادیر برآوردی و مشاهده ای، روش های گفته شده مورد سنجش قرار گرفته و روش مناسب جهت پهنه بندی توزیع مکانی سطح آب زیرزمینی دشت بروجن انتخاب شد. طبق بررسی های انجام شده از بین روش های فوق، روش RBF مناسب ترین روش جهت پهنه بندی سطح آب زیرزمینی دشت بروجن شناخته شد. مقایسه ی نقشه ی پهنه بندی با نقشه های کاربری اراضی، لیتولوژی، هیدرولوژی و زمین شناسی منطقه همخوانی بالای این نقشه ها را نشان داد. این امر گویای دقت بالا در روش پهنه بندی های انجام شده و صحت نتایج میباشد.

کلیدواژه ها:

سطح آب زیرزمینی ، روش های زمین آماری ، روش های جبری ، دشت بروجن