تخریب کاتالیزوری تری کلوسان با استفاده از سیستم ترکیبی نور زنون TiO2@ Goبهینه سازی پارامترهای اولیه
محل انتشار: فصلنامه سلامت و محیط زیست، دوره: 10، شماره: 4
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 598
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-10-4_002
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: تری کلوسان از جمله موادی است که به عنوان ضد میکروب در بسیاری از مواد دارویی و محصولات مراقبت شخصی به کار میرود. اثرات سویی مانند کاهش میزان هورمون تیرویید، مقاومت به آنتی بیوتیک ها و افزایش خطر سرطان پوست برخی از مشکلات حضور این آلاینده ها در محیط است. مطالعه حاضر به بررسی کارایی فرایند نانوفتوکاتالیستی Xe/ TiO2@GO در حذف تری کلوسان از محیط های آبی پرداخته است.روش بررسی: در مطالعه حاضر کاتالیزور TiO2@GO سنتز و مشخصات ساختاری آن با تکنیک های SEM، EDX و FTIR تعیین گردید. تاثیر پارامترهای غلظت آلاینده ها دوز کاتالیست و زمان تماس بر فرایند تخریب تری کلوسان طی فرایند نانوفتوکاتالیستی در حضور نور مریی به کمک تکنیک آماری (Design of Experiments) DOE براساس روش سطح - پاسخ مطالعه شد. آزمون آنالیز واریانس برای بررسی تاثیرگذاری پارامترها در نظر گرفته شد. شرایط بهینه فرایند نیز با دیدگاه فاکتور مطلوبیت تعیین شد.یافته ها: غلظت آلاینده ها زمان تماس و دوز کاتالیست به ترتیب برابر با 0/487 mg/L، 14/898 min و 0/205 g/L بهعنوان شرایط بهینه تعیین شد. حداکثر راندمان تخریب در شرایط بهینه 97/542 درصد حاصل شد. دوز کاتالیست نیز تاثیرگذارترین پارامتر در فرایند تخریب تری کلوسان بود.نتیجه گیری: استفاده از کاتالیزور TiO2@GO در حضور نور المپ زنون راندمان قابل قبولی در حذف تری کلوسان از خود نشان میدهد. استفاده از المپ زنون به تنهایی بسیار از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نجمه گلچین پور
مرکز تحقیقات کیفیت آب، پژوهشکده محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
نوشین راستکاری
مرکز تحقیقات آلودگی هوا، پژوهشکده محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
رامین نبی زاده نودهی
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
مهرنوش ابطحی
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، تهران، ایران