ادبیات و زبان در دیپلماسی فرهنگی؛ از ضرورت تا واقعیت

تاثیرگذاری فرهنگ در حوزه سیاست خارجی به حدی است که در عصر کنونی از فرهنگ بعنوان قدرت نرم، یا دیپلماسی فرهنگی در سیاست خارجی بحث میشود. نفوذی بر روی توده های خارجی و آوردن آنها به صحنه بین المللی، به منظور فراهم آوردن فشار موثر به دولت های آنها. به عبارتی فرهنگ یک ملت به جهان بیرون عرضه میشود و خصوصیات منحصر به فرد فرهنگی ملت ها در سطوح دوجانبه و چندجانبه ترویج مییابند. در میان انواع دیپلماسی نوین، این نوع دیپلماسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زیرا به کشورها اجازه میدهد که با استناد به عناصر کلیدی و نفوذ دولتهای خود، بطور مستقیم با مخاطبان خارجی، به انضمام مردم معمولی و رهبران، در ارتباط باشند. در این راستا نگارنده، به شیوه توصیفی درصدد یافتن تاثیر زبان و ادبیات بعنوان متغیری مستقل و تاثیرگذار بر رهیافت دیپلماسی فرهنگی بعنوان یک متغیر وابسته و تاثیرپذیر است. در پاسخ به این سوال که آیا این فرآیند، به برخورد تمدنها می انجامد و یا به افزایش همکاری در روابط بین الملل منجر میگردد؛ بنابراین ضمن بررسی جایگاه دیپلماسی فرهنگی در میان انواع دیپلماسی نوین، به مدیریت این نوع دیپلماسی نیز به منظور تامین منافع ملی مورد هدف، توجه شده است.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی فرهنگی ، ایران ، قدرت نرم ، زبان و ادبیات