محمد جواد اسداله زاده - گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
امیرحسین خوشگفتارمنش - گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
مژگان سپهری - گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

کمبود آهن و روی در بسیاری اراضی زیر کشت گندم جهان به ویژه در خاک های آهکی رایج است. مصرف خاکی کودهای شیمیایی یک راهکار ارزان و آسان برای مقابله با کمبود عناصر کممصرف است اما محدودیت های اقتصادی، محیطی و زراعی، کارآیی مصرف کود در خاک های آهکی را کاهش می دهد. بنابراین یافتن راهکارهای موثر و مناسب برای بهبود کارآیی مصرف کود و یا قابلیت استفاده این عناصر فلزی در خاک از اهمیت ویژهای برخوردار است. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر قارچ اندوفایت Piriformospora indica و کاربرد سولفات روی بر عملکرد وزن خشک و قابلیت استفاده روی و جذب آن توسط گندم، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. عوامل آزمایش شامل دو رقم گندم دوروم و روشن (Triticum aestivum L. cvs) دو سطح کود روی (صفر و 15 میلی گرم بر کیلوگرم ZnSO4/7H2O) و دو سطح تلقیح و عدم تلقیح با قارچ P. indica بودند. نتایج نشان داد، تلقیح گیاه با قارچ P. indica به ترتیب جذب آهن ریشه و شاخساره را 25 % و 27 % و جذب روی ریشه و شاخساره را 46 % و 26 % افزایش داد. به طور کلی تلقیح ریشه با P. indica سبب افزایش عملکرد وزن خشک ریشه و شاخساره و بهبود جذب آهن و روی توسط هر دو رقم گندم مورد مطالعه شد. بنابراین به نظر می رسد تلقیح ریشه با قارچ P. indica می تواند به عنوان یک راهکار موثر و سازگار با محیط زیست برای بهبود جذب روی و آهن مورد توجه قرار گیرد. اگر چه تحقیقات تکمیلی برای روشن شدن تمام جنبه های این راهکار ضروری می باشد.

؛ Piriformospora indica ، سولفات روی، گندم، کمبود آهن و روی