طرحواره های حافظه نسلی از جنگ ایران و عراق

حافظه نسلی از جنگ ایران و عراق به معنای حافظه به اشتراک گذاشته شده توسط افرادی است که تجربه مشترک آن ها از چند در دوره تاریخی مشابه به دیدگاه های شان شکل داده است. واقعیت اساسی حافظه اصلی آن است که نسل های مختلف، رویدادهای گذشته را به گونه ای متفاوت هفت سین و یاد می کند. بدین نحو واقعه اثرگذاری چون جنگ ایران و عراق می تواند به عنوان نقطه ای کانونی در بازتولید بازنمایی های جمعی از گذشته عمل کند و ذهنیت نسلی را قفل در تمنای مشترک از آن در شرایط کنونی جامعه صورت بندی نماید. برای مفهوم پرداز از حافظه نسلی از جنگ، پس از مرور بر مدل های فردگرایانه و جمع گرایان از حافظه جمعی و بیان کاستی های روش شناختی و آن ها از مدل جدید شناختی برای بررسی مکانیسم های شکل دهنده به حافظه نسلی از جنگ استفاده شد. کار بست روش تحلیل به ما این امکان را داد تا سنخ شناسی ای از ساخت های معرفت مشترک که افراد در هر گروه نسلی برای فهم و معنای وقایع و پدیده های مرتبط با جنگ استفاده می کنند به دست آید. این ساخت های معرفتی مشترک به عنوان طرحواره های حافظه نسلی از چند، نمایانگر نحوه بازنمایی جنگ ایران و عراق در میان دو نسل دارای حافظه اتوبیوگرافیک و حافظه تاریخی از جنگ هستند.

کلیدواژه ها:

حافظه نیلی ، حافظه اتوبیوگرافیک ، حافظه تاریخی ، طرحواره های حافظه ، جنگ ایران و عراق