رضا یوسف نژاد - دانشجوی دکترا سازه کشتی دانشکده مهندسی کشتی سازی و صنایع دریایی دانشگ
سکینه صادقی پور - کارشناس کشتی سازی
احسان حسنی چالکسرا - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشتی سازی دانشگاه صنعتی امیرکبیر

[توضیح سیویلیکا: برخی از فرمولها در متن مقاله ناقص می باشند] نیروی هیدرودینامیکی وارد بر یک جسم شناور در آب که دارای حرکت اجباری هارمونیک می باشد جرم افزوده نامیده می شود. برای انجام مطالعات برروی حرکات شناور (قابلیت ماندگاری در شرایط سخت دریا و مانوردهی) معمولا داشتن اطلاعاتی درباره جرم افزوده مقاطع بدنه نیاز است تعیین جرم افزوده در آب عمیق برای اجسام با مقاطع دایره و بیضی بااستفاده از نگاشت همدیش و توزیع نقاط تکین امکان پذیر است اما در آب کم عمق به دلیل وجود اثرات کف مشکل تر است. در این مقاله قصد دارم از دو روش برای محاسبه ضریب جرم افزوده مقاطع دایره ای وبیضی شکل استفاده و نتایج را با هم مقایسه کنیم. در روش اول ازنگاشت شوارتز - کریستوفل استفاده می شود و در روش دوم برای در نظر گرفتن اثرات کف از توزیع نقاط تکین به همراه روش تصویری استفاده می شود ضریب جرم افزوده برحسب تغییرات آبخور نسبت به عمق محاسبه شده است. در مقایسه روشها مشخص می شود که روش شوارتز - کریستوفر نتایج دقیقتری را ارائه می دهد.

ضریب جرم ا فزوده، نگاشت همدیس، نقاط تکین، جریان پتانسیل