عملکرد، حساسیت به آسیت، و بازده اقتصادی در جوجه های گوشتی تحت تاثیر برنامه خوراک دهی متناوب آردی حبه

تاثیر شش نوع برنامه خوراکدهی متناوب آردیحبه بر عملکرد و حساسیت به آسیت با استفاده از 480 قطعه جوجه گوشتی در پنج تکرار و 16 پرنده در هر تکرار بررسی شد. تیمارها شامل 1. جیره آردی، 2. جیره آردی حرارت دیده ، 3. جیره آردی در دوره های آغازی و رشد و در ادامه جیره حبه ، 4. جیره آردی در دوره آغازی و در ادامه جیره حبه ، 5. جیره حبه ، و 6. جیره حبه آردشده است . تغذیه جیره حبه در کل دوره پرورش ، مصرف خوراک و وزن را افزایش داد و موجب بهبود ضریب تبدیل شد، اما حساسیت به آسیت افزایش یافت (001آردی در تمام دوره پرورش کمترین افزایش وزن و نامناسب ترین ضریب تبدیل غذایی را ایجاد کردند (001حبه در دوره پایانی با مصرف حبه در کل دوره و یا دوره های رشد و پایانی، ضریب تبدیل مشابه و مناسب تر از جیره های آردی داشت (001آردی در چهار هفته ابتدایی یا در کل دوره ، حساسیت به آسیت را به طور معنیداری کاهش داد و با افزایش طول دوره تغذیه از جیره حبه این شاخص افزایش داشت (001حبه کمترین هزینه خوراک برای تولید یک کیلوگرم وزن زنده و بالاترین سود ناخالص به دست آمد (005حبه و اجتناب از بروز تلفات زیاد و کاهش حساسیت به آسیت تغذیه جیره آردی در دوره آغازی و استفاده از خوراک حبه در ادامه توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

آردی ، جوجه گوشتی ، حبه ، سودآوری ، شکل خوراک ، عملکرد