علیرضا غفاری - دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
مصطفی ازکیا - استاد دانشگاه و عضو هییت علمی دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

هدف: هدف اصلی این مقاله، مطالعه دیدگاه دانشگاهیان از منظری جامعه شناختی نسبت به پژوهش خلاقانه است.روش: این مطالعه با استفاده از روش نظریه بنیانی تلاش دارد با رویکردی بین رشته ای؛ یعنی روانشناسی، مدیریت و جامعه شناسی، تحلیلی جامعه شناختی از دیدگاه استادان و دانشجویان دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران درباره خلاقیت در بخش پژوهش ارایه دهد و نشان دهد که چگونه خلاقیت در چهارچوب های اجتماعی برساخته شده و فهمیده می شود.یافته ها: مقوله های اصلی ساخته شده در این پژوهش عبارتند از: نوبودگی، پذیرش اجتماع علمی/محلی، تعدد شاخص ها، ویژگیهای فردی، اکوسیستم، خروجی خلاق، تاثیرگذاری، رسانهای کردن، مقایسه کردن با آثار موجود، بازشناسی، کاربردی بودن، ایجاد مالکیت فکری، معناداری، ارتباط گیری/شبکه سازی، امیدواری/ناامیدی، خروجی خلاق، مهاجرت.نتیجه گیری: بر اساس مطالعات و مصاحبه های انجام شده و برقراری ارتباطی مشخص بین نظریه های جامعه شناسی، روانشناسی و مدیریت در مورد خلاقیت، مدلی پارادایمی ارایه شد.

خلاقیت، برساخت اجتماعی، جامعه شناسی خلاقیت، پژوهش خلاق، نظریه بنیانی