ولی رستمی بینا
فریبرز کاظمی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت زمان برکاهش تعلل ورزی تحصیلی و اضطراب دانشجویان دانشگاه صنعتی کرمانشاه در سال تحصیلی95-96 انجام شد. روش نمونه گیری هدفمند بوده به این ترتیب که ابتدا پرسش نامه های تعلل ورزی و اضطراب بر روی 400 نفر از دانشجویان از رشته های مختلف اجرا شد سپس از میان280نفری که دچار تعلل ورزی تحصیلی واضطراب بودند،60 نفر انتخاب (افرادی که مایل به شرکت در این پژوهش بودند) و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند.روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود.مداخلات آموزشی مدیریت زمان بر روی گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه تعلل ورزی سولومون- راث بلوم و پرسشنامه اضطراب بک بود. اطلاعات به دست آمده در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج پژوهش براساس روش تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخلات آموزشی مدیریت زمان منجر به کاهش تعلل ورزی دانشجویان در امتحان و انجام تکالیف شده است .( p≤ 5%) اما آموزش این مهارت بر کاهش تعلل ورزی در مقاله نویسی دانشجویان تاثیری نداشت .( p≤ 5) همچنین تفاوت معناداری در نمره های اضطراب برای شرکت کنندگان گروه آزمایش درمقایسه با گروه کنترل وجود داشت ( .(1% p≤ به طور کلی یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مدیریت زمان می تواند بر کاهش تعلل ورزی تحصیلی و اضطراب دانشجویان موثر باشد.

مدیریت زمان- تعلل ورزی- اضطراب-دانشجویان