تحلیل احتمالاتی عیب خوردگی در خطوط لوله با رویکرد قابلیت اطمینان

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 579

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RELI04_030

تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397

چکیده مقاله:

خطوط لوله انتقال فراورده های نفتی به عنوان یکی از شریان های حیاتی در طول عمر مفید خود همواره مورد تهدید مخاطرات ناشی از آسیب خوردگی هستند، از این رو ارزیابی قابلیت اطمینان خطوط لوله با هدف ارزیابی احتمال خرابی و جلوگیری از وقوع شکست آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش فشار شکست محاسبه شده توسط روابط جبری در خطوط لوله و نتایج تحلیل با رویکرد احتمالاتی و قابلیت اطمینان با توجه به آسیب ناشی از پدیده خوردگی بررسی می گردد. مقایسه نتایج بدست آمده از سه مدل B31G اصلاح شده، Shell-92 و FTNET FFS نشان دهنده غیر محافظه کارانه بودن مدل B31G اصلاح شده می باشد. فشار شکست بدست آمده از روش احتمالاتی بیشتر از فشار شکست ارایه شده به روش جبری، بر اساس مدل مشترک برای یک دوره زمانی کوتاه می باشد، اما با افزایش فواصل بازرسی عکس این نتیجه حتی با ضریب ایمنی بالا بدست می آید که نشان دهنده غیر محافظه کارانه بودن مدل جبری برای فواصل بازرسی بزرگ می باشد. ارزیابی قابلیت اطمینان به دو روش قابلیت اطمینان مرتبه اول HL-RF و شبیه سازی مونت کارلو انجام و مقایسه می شود. بنابراین پژوهش نشان می دهد که با روال سنتی در طراحی خطوط لوله، علی رغم استفاده از ضریب ایمنی بالا می تواند نتایج غیرمحافظه کارانه ای با توجه به معیار قابلیت اطمینان به دست دهد. همچنین با تحلیل حساسیت، چگونگی میزان تاثیر عمق خوردگی در افزایش احتمال شکست لوله ها نیز نشان داده می شود. بدین ترتیب، تحلیل حساسیت، نشان می دهد که عمق خوردگی بیشترین تاثیر را در احتمال شکست دارد و این در حالی است که احتمال شکست نیز نسبت به نوع توزیع آماری متغیر ها (نرمال و لوگ- نرمال) حساسیت چندانی نشان نمی دهد.

نویسندگان

مهدی نجفی چرمینی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، تهران، ایران

محسن رضاییان اکبرزاده

عضو هییت علمی دانشکده مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، تهران، ایران