آموزش مهارتهای ارتباطی زوجین در جهت افزایش رضایتمندی همسران بیماران دو قطبی

جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه همسران بیماران مبتلا به اختلال خلقی طیف بایپولار شهر مشهد (05 نفر) بود. از این 05 تفر بهروش نمونه گیری هدفمند و براساس نمره پرسشنامه مربوطه و ملاک های ورود و خروج، 05 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. این 05 نفربه طور کاملا همتا به دو گروه 50 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند که گروه آزمایش 0 جلسه دو ساعته (مجموعا 55 ساعت) آموزشگروهی مهارت ارتباطی زوجین را دریافت کردند. همچنین گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشتند و درمانی دریافت نکردند. نتایجمطالعه نشان داد میانگین دو گروه تقریبا 2/0 نمره اختلاف دارد. پس از حذف اثر پیش آزمون، میانگین گروه آزمایش در پس آزمون 50/0نمره افزایش دارد که این مقدار برای گروه گواه یک نمره می باشد. همچنین نتایج نشان داد که اندازه اثر بدست آمده 5/66 است که نشانمیدهد میزان اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی به همسر بر رضایت زناشویی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی، متوسط بوده است. بهعبارت دیگر میتوان نتیجه گرفت، روش آموزشی استفاده شده در این پژوهش در گروه آزمایش موثر بوده است و به میزان متوسطی، موجب افزایش رضایت زناشویی همسران مبتلا به اختلال دوقطبی گروه آزمایش شده است.

کلیدواژه ها:

مهارتهای ارتباطی ، اختلال دورطبی ، روابط زناشویی ، رضایتمندی همسر