ریحانه نورایی نیا - دکتری زبان شناسی از دانشگاه فردوسی مشهد

کاربردشناسی چارچوبی است که دیگر زیرمجموعه های زبان در داخل آن عمل می کنند. کاربردشناسی زیر مجموعهزبانشناسی است و هدف آن دریافتن این مطلب است که شنوندگان زبان چگونه منظور گویندگان را درک، تعبیر وتفسیر می کنند. چرا که در یک ارتباط موفق تنها رمزگشایی دستوری جملات و عبارات کافی نیست بلکه یکارتباط موفق هنگامی حاصل میشود که درک متقابل از آنچه بیان شده است، ایجاد شود. رفتار کاربردشناسیمناسب برای برقرای ارتباطات روزمره هر فردی ضروری است. این رفتار شامل مجموعه ای از قوانینی است کهتمامی سخنگویان هر جامعه زبانی برای استفاده صحیح و موثر زبان بدان نیاز دارند. بدین ترتیب اگر فردی به هردلیلی قادر به یادگیری قوانین کاربردشناسی زبان از طریق تعاملات روزمره نباشد، در برقراری ارتباط با دیگراندچار مشکل می شود و یا به بیانی دیگر دچار تاخیر زبانی می شود. یکی از مهمترین دلایل تاخیر زبانی در افرادکم شنوا است که جنبه های مختلف تولید و درک زبان را تحت تاثیر قرار میدهد. از آنجایی که مهارت هایکاربردشناختی زبان در امر تعاملات روزمره از اهمیت بالایی برخوردار است و پژوهش هایی که در این حوزه زبانیبر روی کودکان کم شنوای پیش دبستانی انجام شده است به لحاظ کمی و کیفی از سطح بالایی برخوردار نیست،پژوهش حاضر سعی دارد به بیان ضرورت یادگیری این مهارت ها در این دسته از کودکان بپردازد چرا که باشناخت مشکلات این کودکان در این زمینه می توان مشکلات ارتباطی که برای آنها مساله ساز است را مرتفع کرد.

کاربردشناسی، زبان شناسی، درک متقابل، تاخیر زبانی، کم شنوا