بررسی میزان استفاده از رویکرد ساختن گرایی در تدوین سند برنامه درسی ملی

برنامه درسی ملی سندی است که نقشه کلان برنامه درسی و چارچوب نظام برنامه ریزی درسی کشور را به منظور تحقق اهداف آموزش و پرورش نظام جمهوری اسلامی ایران تعیین و تبیین می نماید.اکنون که در ایران اقدام به طرح ریزی سند تحول بنیادین و تدوین برنامه درسی ملی شده است توجه به رویکردهای نوین آموزشی بیش از پیش اهمیت خود را به رخ می کشد. یکی از این رویکرد ها رویکرد ساختن گرایی است که در دهه های اخیر مورد توجه محققان و جوامع علمی و مراکز آموزشی قرار گرفته است.هدف اصلی این پژوهش بررسی میزان استفاده از رویکرد ساختن گرایی در برنامه درسی ملی است. جامعه آماری شامل کلیه مدرسین دوره ضمن خدمت استان کردستان که شامل 165 نفر که 105 نفر مرد و 60 نفر زن می باشند. همچنین 4 سوال فرعی مطرح شده که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته این سوال ها مورد بررسی قرار گرفته اند و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آمار توصیفی که شامل: فراوانی، نمودار، درصد، میانگین و آزمون ناپارامتریک مجذور کا یا خی دو استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داده است که مدرسین دوره ضمن خدمت سندتحول بنیادین و برنامه درسی ملی استان کردستان معتقدند که تا حد زیادی از رویکرد ساختن گرایی در برنامه درسی ملی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

رویکرد ساختن گرایی ، سند برنامه درسی ملی ، بومی سازی