تبیین رویکرد تدریس پایه محوری در کلاس های چند پایه

امروزه در جهان به کلاس های چند پایه، بیش از پیش توجه شده و همه ساله محافل مختلفی در این زمینه برگزار می شود که این مهم، نشان از اهمیت بالای این رویکرد آموزشی می باشد؛ از این رو، هدف از مطالعه حاضر، تبیین رویکرد تدریس پایه محوری در کلاس های چند پایه می باشد. به منظور بررسی این رویکرد، از روش پایه ای تحلیل فلسفی مبتنی بر استدلال های عقلانی با اعتنا بر مطالعات و منابع کتابخانه ای استفاده شده است. مطابق بررسی های به عمل آمده عوامل متعددی در تحقق رسالت و اهداف کلاس های چند پایه موثرند که تدریس و رویکرد های آن، یکی از این موارد مهم تلقی می شود. این عامل به نوعی با سایر عوامل در ارتباط است؛ یا تاثیر می گذار و یا تاثیر می پذیرد. یکی از مهمترین رویکردهای تدریس ویژه چند پایه، پایه محوری می باشد که بر اساس مواردی چون دشواری موضوع درسی، نیاز و تعداد پایه ها، شرایط کلاسی، زمان و... با تشخیص و صلاح دید معلم، یک یا چند پایه در اولویت یا محور تدریس، قرار می گیرند؛ این روش به این دلیل روش محوری نامیده می شود، که معلم محور تدریس خود را در یک جلسه 45 دقیقه ای برای حداکثر 3 پایه (مستقیما با معلم کار می کنند) قرار می دهد و پایه های دیگر (نیاز کمتری به نظارت مستقیم آموزگار دارد) به فعالیت های فرعی از قبیل: رونویسی , تمرین خط, نقاشی، انجام تمرینات ارایه شده ، تمرین روخوانی و... که به نظارت کمتری توسط معلم نیاز هست، می پردازند. این رویکرد همواره دارای مزیت ها و چالش هایی می باشد که انتخاب این شیوه با توجه به شرایط کلاسی، تا حدودی قابل توجیه می باشد.

کلیدواژه ها:

تبیین ، تدریس ، پایه محوری ، کلاس های چند پایه