مطالعه جرم محاربه در فقه و حقوق کیفری ایران
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: همایش بین المللی حقوق و فقه اسلامی
- کد COI اختصاصی: LAWJUI01_023
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 2503
نویسندگان
دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اراک
دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی مدرس دانشگاه و بازپرس دادسرای عمومی و انقلاب اصفهان
استادیار گروه فقه و حقوق واحد نجف آباد دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ایران
چکیده
یکی از جرایمی که در فقه و حقوق موضوعه ایران، از آن به جرم علیه امنیت و آسایش عمومی مردم و تلاش در جهت ناامن کردن راه ها؛ برای ترساندن مردم نام برده شده است، جرم محاربه است. از دیدگاه حقوقدانان معاصر نیز لزوم وجود قصد برهم زدن امنیت عمومی از سوی مرتکب از یک طرف و به کارگیری سلاح از طرف دیگر دو شرط اساسی در تحقق جرم محاربه محسوب می شوند. در تعریفی می توان اشاره کرد: محارب کسی است که با سلاح در راههای خارج شهر و آبادی متعرض مردم شود و آشکارا اموال مردم را غصب کند. در این تعریف ویژگی علنی بودن رفتار و اقدامات محارب از جمله تجرید سلاح، تشهیر اسلحه و حمل سلاح به وضوح تمام استنباط می شود. محاربه که نتیجه ی غایی آن افساد فی الارض می باشد از دیدگاه فقهای مذاهب اسلامی (اعم از خاصه و عام) و نیز از دیدگاه حقوق دانان که به صورت عنوان قانونی در متن قانون مجازات اسلامی در باب حدود تبلور یافته است. پدیده ای منفور شمرده شده است. جامعه و حاکمیت نیز درصدد مقابله با آن برخاسته و برای تنبیه محاربین و مفسدین مجازاتی را مقرر کرده اند تا هم جامعه به آسایش عمومی برسد و هم حاکمیت اقتدار خویش را تحکیم بخشد و بتواند به جامعه و مردم خدمت کند و هم احکام الهی از تعرض مصون بماند و دیگران نیز متنبه شده و تجری نداشته باشند تا از این طریق، امنیت و سلامت به اجتماع برگردد و همه امور در مسیر شرعی و قانونی خود قرار گیرد.کلیدواژه ها
جرم محاربه، فقه، حقوق کیفری، ایرانمقالات مرتبط جدید
- قاچاق سوخت به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی و اقتصادی: تحلیل جامع حقوق کیفری
- بررسی راهکارهای پیشگیری وضعی از قاچاق مواد سوختی با تاکید بر نظریه های جرم شناسی
- بررسی تطبیقی آیه «اوفوا بالعقود» در قانون مدنی ایران
- امکان سنجی تساوی دیه زن با مرد از منظر فقه و حقوق اسلام
- تحلیل تطبیقی اصول بنیادین قراردادها در نظام حقوقی ایران و فرانسه
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.