ارزیابی فضاهای آموزشی با استفاده از شاخصه های پایداری زیست محیطی

مهمترین تفکر پیش روی بشریت در قرن بیست و یک، مسیله پایداری زیست محیطی می باشد. همچنین داشتن فضاهایآموزشی ایده آل همساز با محیط که بر اساس شاخصه های پایداری زیست محیطی بیان شده باشند، از مباحث پیش رویبسیاری از مصلحان اجتماعی، معماران و شهرسازان می باشد. این روند در سیر تحول تاریخی اش ممکن است به افلاطون واندیشه های او در کتاب جمهوریت باز گردد. معماری پایدار می تواند هم سطح و در یک راستا با طبیعت همگام باشد، به گونهایی که صرفه جویی در منابع و بازگشت منابع به چرخه حیات را در الویت قرار دهد. فضاهای آموزشی نیز از این قایده مستثنینیستند و فضاهای آموزشی سنتی دیگر پاسخگوی پایداری های زیست محیطی بخصوص در ایران نمی باشند. بدین منظور دراین مقاله سعی براین شده است تا با روشن نمودن مسیله پایداری در بعد زیست محیطی آن و با نتیجه گیری از نمونه موردیهای دارای پایداری زیست محیطی، در آگاه سازی که نیاز امروز جامعه می باشد، باعث تحولی در این زمینه گردد و بتوانیمطبیعت را آنگونه که شایسته است حفظ نموده، نه اینکه عارضه ایی بر آن ایجاد نماییم. از طریق بررسی هایی گسترده یصورت گرفته و تاثیر پایداری زیست محیطی که بر فضاهای آموزشی می تواند بگذارد، با روش جمع آوری داده ها بصورتکتابخانه ایی، مقاله حاضر به بررسی وضعیت محیط زیست و پایداری و تاثیر آن بر فضاهای آموزشی پرداخته و در نهایتارتباط پایداری زیست محیطی بررسی شده تا به نتیجه و اهمیت تاثیر محیط زیست در فضاهای آموزشی دست یابیم. از اینجهت نتایج حاصل از مطالعات حاکی از آن است که، فضاهای آموزشی با رعایت شاخصه های پایداری می توانند نمونه ایی ازیک فضای پایدار در جهت آموزش و پایداری زیست محیطی باشند.

کلیدواژه ها:

پایداری زیست محیطی ، معماری و محیط زیست ، فضاهای آموزشی ، شاخصه های پایداری زیست محیطی