امیر سلطانی محمدی - کارشناس ارشد آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چم
هادی معاضد - استادیار گروه آبیاری دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهو

رودخانه کارون به عنوان پرآب ترین رودخانه ایران یکی از منابع مهم آبی کشور به شمار می رود. آن بخشی از رودخانه که در منطقه کوهستانی واقع شده، از کیفیت آب مناسبی برخوردار است اما کیفیت آب بخشی از آن که در استان خوزستان واقع گردیده، بعلت سازند های تبخیری و شور کننده و ورود فاضلاب صنایع و زه آبهای کشاورزی از وضعیت نامطلوبی برخوردار است. به منظور ارزیابی کیفی آب رودخانه کارون در بازه اهواز- خرمشهر, پارامترهای کیفی آب نظیر سدیم, درصد سدیم قابل تبادل, کلر, سولفات, سختی کل, اسیدیته و شوری تجزیه و تحلیل گردیدند. اطلاعات مربوط به این پارامترها, از آزمایشگاه کیفیت آب سازمان آب و برق خوزستان که در ایستگاههای ذکر شده در طی سالهای 82 و 83 نمونه برداری شده بود تهیه گردید. برای این منظور متوسطی (متوسط سالیانه) از داده های کیفی هر پارامتردر هر ایستگاه تهیه گردید، سپس براساس استانداردها و توصیه های موجود برای مصارف کشاورزی، کیفیت آب در هر ایستگاه و تغییرات مکانی آن مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بدست آمده، در کلیه ایستگاههای واقع در رودخانه کارون در بازه اهواز – خرمشهر,کیفیت آب از نظر یون سدیم قابل تبادل در کلاس 1 (عالی تا خوب)، غلظت یون کلر در کلاس 2 (خوب تا مضّر) و شوری در کلاس 3 (با شوری زیاد ولی در حد قابل قبول) قرار گرفت. کیفیت آب رودخانه کارون در این بازه برای استفاده در آبیاری سطحی از لحاظ مقدار سدیم مطلوب و از لحاظ غلظت کلر دارای محدودیت کم تا متوسط می باشد. همچنین از نظر استفاده در آبیاری بارانی، مقدار سدیم دارای محدودیت کم و از نظر کلر دارای محدودیت شدید می باشد.

رودخانه کارون، سدیم، کلر، آبیاری سطحی، آبیاری بارانی، شوری ،سختی کل، اسیدیته، ارزیابی کیفی