بررسی تطبیقی رنگمایه های نمادین در ادبیات اسلامی

رمزپردازی و نمادگرایی از ویژگی های بارز شعر معاصر اسلامی است. شاعران در این تکنیک از امور مختلفی چون طبیعت جاندار و بی جان، مکان ها و زمان ها، میراث ادبی و اسلامی، مفاهیم دینی، شخصیت های اسطوره ای و نمادهای فرا طبیعی الهام می گیرند. شاعران فارسی و عربی در سروده های ملی و سیاسی خود با بهره گیری از عناصر طبیعی به عنوان وسیله ای برای بیان ابعاد فاجعه اشغال وطن خویش به خوبی توانسته اند گوشه هایی از تاریخ تلخ جهان را بازگو کنند. نگارندگان در این پژوهش به بررسی و تحلیل رنگمایه های نمادین شاعران معاصر عربی و فارسی می پردازند. یافته های تحقیق بیانگر آن است که بهره گیری شایسته از نمادها و استفاده منطقی از رمزها سبب شده تا شاعران در شعر سروده های خود، به خلق تصاویر رنگارنگ و دلنشین بپردازد. در این میان برخورداری از دیگر ویژگی های ممتاز فنی و هنری، از جمله خیالی گسترده، موسیقی دلنشین و اسلوب مناسب خطابی و تقریری، شعر آنها را کمال و غنای خاصی بخشیده است.

کلیدواژه ها:

نماد ، ادبیات اسلامی ، طبیعت. تطبیقی ، اشعار فارسی و عربی