مینو ایرانپور - استادیار، دانشگاه سپهر اصفهان،
هدی خدادادی - دانشجوی رشته هنرهای تجسمی، دانشگاه سپهر اصفهان،

هدف از این پژوهش شناخت و بررسی نمادهای تصویری در دوره ساسانی می باشد. انسان با گرایش طبیعی که به آفرینش نمادها دارد به گونه ای ناخودآگاه اشیاء یا اشکال را تغییر می دهد و این گونه به آن ها اهمیت روانی بسیار مهمی می دهد، تا حالتی مذهبی یا هنری به خود بگیرند. آنچه از تاریخ برمی آید این است که نمادها برای نیاکانمان پرمعنا بوده اند. در دوره ساسانی، ساسانیان در انواع ظروف، نقش برجسته، مسکوکات، مهرها، از نمادهای تصویری استفاده کرده اند. استفاده از حیواناتی مثل فیل، گراز که جنبه قدرت و نماد عظمت بوده است و انواع پرندگان، موجودات اساطیری است، که هدف از این پژوهش بازگو کردن نمادهای آنهاست. نقش جانوران به عنوان نماد مقدسات زرتشتی در دوره ساسانی استفاده می شود و یکی از موضوعات رایج در تمام جنبه های هنری ایران شد. موضوعاتی نظیر شکار، مجالس ضیافت، تاج گذاری نیز در هنر ساسانی دیده می شود. این پژوهش با رویکرد تاریخی و با استفاده از روش تحقیق تحلیلی_توصیفی و انجام تحقیقات کتابخانه ای و میدانی به شیوه ی گردآوری اطلاعات، ارزیابی و بررسی نمادهای دوره ساسانی پرداخته است. با بررسی هایی که در این پروژه انجام شد می توان نتیجه گرفت که هر چیزی می تواند نماد باشد و معنای نمادین پیدا کند و میتوان اشاره داشت که هنر دوره ساسانی جنبه نمادین و اسطوره ای داشته است.

ساسانی، نمادشناسی، نماد حیوانات اساطیری، نماد پرندگان، نماد گیاهان، شکار