تحلیل عملکردی رفتار ساختمان های فولادی با قابلیت افزایش طبقات

نیاز به افزایش مساحت زیر بنا و یا تعداد طبقات یک ساختمان، یکی از نیازهای متداول بسیاری از مالکین است. اما از آنجا که افزایش مقاومت بسیاری از اجزاء سازه اولیه، ممکن است مشکل، پر هزینه و حتی گاهی غیر ممکن باشد، استفاده از ظرفیت موجود سازه به همراه تکنولوژی های نوین ساخت ( سبک سازی) بیشتر مورد علاقه مالکین قرار دارد. در این تحقیق هدف بررسی قابلیت افزایش تعداد طبقات ساختمان با توجه به ظرفیت لرزه ای موجود سازه است. با استفاده از بادبندهای کمانش ناپذیر این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است. قاب های خمشی فولادی با آیین نامه 2800 ویرایش 4 طراحی شده و پس از اضافه کردن طبقات و تحلیل استاتیکی غیرخطی، لزوم بهسازی مورد بررسی قرار گرفته است. افزایش برش پایه در قاب با مقطع A نسبت به همان قاب با مقطع B، به طور میانگین 49% است و همین افزایش در قاب Y به طور میانگین 39/6% می باشد. همچنین به نظر می رسد استفاده از مهاربندهای کمانش ناپذیر در قاب های میانی عملکرد بهتری از خود نشان داده است. از طرفی با افزایش تعداد طبقات بر میزان انرژی جذب شده سازه افزوده می شود. این افزایش برای زمانی که مهاربندها در دهانه میانی قرار دارند نسبت به حالتی که مهاربندها در دهانه کناری جاگذاری شده اند به میزان 29/33% بیشتر است.

کلیدواژه ها:

اضافه طبقات ، تحلیل پوش آور ، بهسازی لرزه ای ، مهاربندهای کمانش ناپذیر