مقایسه پلی آلومینیم کلراید، سولفات آلومینیوم و کلراید فریک در حذف TOC,MPN در غلظتهای بهینۀ حذف کدورت از آب خام مورد برداشت برای تصفیه خانه آب اصفهان در سال 82/1381

در تصفیه خانه های آب، فرایند انعقاد جایگاه ویژه ای داشته و همواره تلاش براین بوده تا درعین صرف هزینه های کم راندمان بالایی در این بخش از تصفیه آب بدست آید. در فرایند انعقاد منعقد کننده ای مورد استفاده قرار می گیرند که اغلب از نمکهای فلزی ( بخصوص آهن و آلومینیوم) بوده و با مکانیسم های خاصی باعث حذف ذرات کلوئیدی از آب می گردند. امروزه در کشور ایران، منعقد کننده هایی که بیشترین کاربرد را در تصفیه خانه های آب دارند، سولفات آلومینیوم یا آلوم و در درجه بعد کلراید فریک می باشند، در کشورهایی نظیر کانادا، ایتالیا، آمریکا، چین ، فرانسه و انگلستان اخیراً ماده ای به نام پلی آلومینیوم کلراید (PAC) جایگزین آلوم شده است هدف ازاین بررسی مقایسۀ ماده منعقد کننده PAC با آلوم و کلراید فریک در حذف TOC,MPN که از شاخصهای آلودگی شیمیایی و میکروبی آب می باشند در غلظتهای بهینه برای حذف کدورت از آب خام تصفیه خانه شهر اصفهان بعنوان منبع اصلی در تأمین آب شهری بوده است.

کلیدواژه ها:

انعقاد ، آلوم ، پلی آلومینیوم کلراید ، کلراید فریک