بررسی رابطه خودکارآمدی و رفتار کمک طلبی با استرس تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و رفتار کمک طلبی با استرس تحصیلی دانش آموزان پسر متوسطه دوم ناحیه چهار شهر شیراز در سال تحصیلی 97-1396 بود. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوم ناحیه چهار شیراز بود. نمونه مورد مطالعه تعداد 360 نفر از دانش آموزان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. و داده ها از طریق پرسشنامه های خودکارآمدی، رفتار کمک طلبی و استرس تحصیلی جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین و انحراف استاندارد و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین خودکارآمدی و رفتار کمک طلبی با استرس تحصیلی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد. همچنین خودکارآمدی و رفتار کمک طلبی می توانند استرس تحصیلی را به طور معناداری پیش بینی نمایند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، رفتار کمک طلبی ، استرس تحصیلی