پیوند حماسه و عرفان در شعر دفاع مقدس(دهه هفتاد)

حوادث سیاسی- بخصوص جنگ –تاثیر فراوانی بر روی ادبیات هر کشور گذاشته و باعث ایجاد سبکی نوین میگردد. بررسی نقش اینحوادث، یکی از ضروریات ادبیات کشورهاست. در ایران، مقارن با شروع جنگ تحمیلی، ادبیات با فصلی نو مواجه شد که همراه با تغییر و تحولات گوناگونی بود. شاعران در این دوره، حرکت پویا و جدیدی در عرصه ادبیات معاصر به وجود آورده، جنگ را به نوعی مقدس نموده و به آن درون مایه مذهبی- عرفانی بخشیدند. آنان توانستند حماسه را که بیان دلاوری های یک ملت و عرفان را که نوعی عشق ورزی و نزدیکی به خداوند است، با یکدیگر ممزوج ساخته و در یک مقطع (جنگ ایران و عراق) به یکدیگر گره بزنند و ساختاری جدید که تا قبل از آن در ایران نمودی نداشت به وجود آورند. مسیله اصلی این پژوهش، بررسی شیوه انعکاس این مضمون در شعر دهه هفتاد است که با مطالعه دفترهای شعری شاعران این دوره و همچنین کنگره های سراسری شعر دفاع مقدس صورت گرفته است. دهه هفتاد را می توان نقطه عطف تحولات مضمونی بویژه پیوند حماسه وعرفان در ادبیات دفاع مقدس دانست و انتظار داشت که در دهه های آینده جریانی موثر و تاثیر گذار در ادبیات ایران به وجود آید که مضمون اصلی آن پیوند حماسه و عرفان باشد و از آثار این پیوند میتوان به ایجاد سبکی نوین و خاص و برقراری نوعی وحدت میان ملیت و مذهب در ایران اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

شعرمعاصر ، : شعر دفاع مقدس ، حماسه ، عرفان ، شاعران جنگ ، دهه هفتاد