درنگی در بن مایه های ادب پایداری در شعر سعدی یوسف شاعر معاصر عراق

سعدی یوسف یکی از شاعران سرشناس معاصر عراق است که اشعارش سرشار از عشق به عراق، عواطف انسانی و طنین پایداری است؛ او ملت عراق را به پایداری در برابر هر ظلم و ستمی فرا می خواند،و با بازگویی جنایت های صدام و آمریکایی ها، آنان را محکوم کرده، و آمریکایی ها را خون خوارانی معرفی میکند که از خون عراقی ها تغذیه میکنند. سروده های پایداری این شاعر مختص به عراق نیست بلکه وی به تشویق همه ی کشورهای مسلمان می پردازد و هرگز موضوع فلسطین را فراموش نکرده، و جهادو شهادت را تنها ضامن بقای آن کشور و دیگر کشورهای عربی مسلمان میداند. شاعر مضامین پایداری را در شعر خود به دو روش مستقیم و غیر مستقیم بازگو می کند و آنگاه که روش غیر مستقیم را برای بیان مقاصد خود به کار میگیرد از نمادهای مختلفی چون کلب (سگ)، حمام (کبوتر)، ذیب (گرگ)، خنزیر (خوک)، حجر، مطر، لیل و ریح (باد) و اسطوره هایی مانند امام حسین (ع)، حضرت مهدی (ع)، حضرت مسیح (ع) و صلاح الدین ایوبی بهره می برد. مقاله ی حاضر بر پایه روش توصیفی تحلیلی به تبیین افکار و آرای سعدی یوسف پیرامون مباحثی چون تحدی، امید، انعکاس رنج مردم، دعوت به همبستگی دینی، آمریکایی ستیزی، عشق به وطن، مرثیه بر شهدا، انترناسیونالیسم اسلامی، بیان مصایب غربت، انعکاس جنایات دشمن، اعتراض به پذیرش ذلت و تشویق به پایداری می پردازد.

کلیدواژه ها:

شعر ، پایداری ، سعدی یوسف ، عراق