تحلیل جلوه های ادبیات مقاومت در ترویج ارزش های انقلاب اسلامی

واژه مقاومت و پایداری همواره با ظلم ستیزی عجین شده است و آن را تداعی می کند. اگرچه ادبیات مقاومت در طول تاریخ پیشینه ای طولانی دارد، ولی گسترش ظلم و بی عدالتی و تقویت انگیزه دفاع از حق در شکل گیری و احیای آن نقش داشته است. ادبیات مقاومت از اوایل قرن بیستم و اواخر قرن نوزدهم میلادی فراتر نمی رود، مروری بر ادبیات ملل مختلف نشان می دهد که مضامین پایداری همواره در ادبیات رسمی و عامیانه ی بسیاری از اقوام و ملت ها حضور داشته است. اصولا هر انقلاب بزرگی که در جهان رخ می دهد، بعد از مدتی کوتاه در صدد بر میآید که ارزش های موجود در انقلاب خود را به نقاط دنیا گسترش دهد. انقلاب اسلامی به منزله ی تحولی بنیادین در ارزش ها و اندیشه یک ملت، بی تردید برآمده از سنت دیرینه فرهنگی ما است، زیرا هر گونه دگرگونی در ذهنیت یک جامعه اساسا در جریان پیوسته تاریخی رخ خواهد داد. این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی کوشیده است. ادبیات مقاومت، یک گونه ی مهم ادبی است; که از آغاز حرکت در انقلاب اسلامی شکل گرفته است، هر دوره با فراز و نشیب های فراوان مواجه گردیده است، اما در هر حال وجود و حضور و بروزی فعال و پویا داشته است. شعر و ادبیات مقاومت، بسته به ویژگی های تاریخی، اجتماعی، سیاسی، در هر دوره و برهه ای از زمان مطابق با شرایط و احوال همان زمان در قالب های گوناگون در ارزش های انقلاب اسلامی جلوه گر شده است و حتی گاه در قالب ادبیات عرفانی و صوفیانه جلوه نموده است

کلیدواژه ها:

ادبیات مقاومت ، ترویج ارزش ها ، انقلاب اسلامی