بررسی رابطه نوع مالکیت و درماندگی مالی شرکت پذبرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه در شرکت های سهامی جدایی مالکان از مدیریت موجب به وجود آمدن مشکلات نمایندگی به علت متفاوت بودن در تابع مطلوبیت هر دو گروه میگردد در این تحقیق به دنبال بررسی رابطه نوع مالکیت ودرماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستیم این تحقیق از سه فرضیه تشکیل شده و شامل یک متغیر وابسته (درماندگی مالی) سه متغییر مستقل (مالکیت سهامداران نهادی ،مالکیت شرکتی و مالکیت مدیریتی) و همچنین دو متغییر کنترلی(اندازه شرکت و اهرم مالی) میباشد در این تحقیق تجزیه تحلیل های جامعی روی رابطه بین نوع مالکیت و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (شامل 372 سال شرکت )بین سالهای 1389 تا 1392 انجام گرفت داده های مورد استفاده در این پژوهش از طریق گردآوری اطلاعات صورتهای مالی حسابرسی شده شرکتهای پذیرفته شده در سازمان بورس تهران و همچنین سایت اینترنتی سازمان بورس تهران صورت گرفته است. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اکسل و همچنین نرم افزار هایی اس پی اس اس استفاده شد جهت تجزیه و تحلیل متغییر ها از رگرسیون چند متغییره استفاده شد نتایج این تحقیق نشان میدهد که نوع مالکیت در ایران عامل مهمی در جلوگیری از درماندگی مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نیست استقرار انواع مختلف ساختار مالکیت نمیتواند موجب کاهش تضاد منافع مالکان و مدیران تعامل مناسب بین آنان و جلوگیری از بوجود امدن مشکلات مالی (درماندگی مالی) را در پی داشته باشد با توجه به آزمون های انجام شده رابطه معناداری بین آنها مشاهده نشد. نتایج آزمونهای انجام شده حاکی از آن است که نوع مالکیت و درماندگی مالی بر هم اثر گذار نیست.

کلیدواژه ها:

درماندگی مالی ، مالکیت سهامداران نهادی ، مالکیت شرکتی ، مالکیت مدیریتی