مطالعه قابلیت هضم و اتصال میکروب های شکمبه در تفاله دانه انار خشک و سیلویی

قابلیت هضم و میزان اتصال میکروبی تفاله دانه انار خشک و تفاله سیلو شده مورد بررسی قرار گرفت، که بدین منظور بخشی از تفاله دانه انار تازه سیلو و بخشی دیگر در آون خشک شد و سپس با استفاده از روش آنکوم قابلیت هضم پس از 12 و 24 ساعت انکوباسیون برآورد و سپس میزان اتصال نیتروژن نشاندار به ذرات خوراک که معیاری از میزان اتصال میکروبی است نیز تعیین گردید. داده ها در نرم افزار SAS آنالیز آماری شد. نتایج نشان داد که قابلیت هضم و میزان اتصال میکروبی پس از 12 ساعت انکوباسیون در تفاله سیلویی بطور معنی داری بیشتری از تفاله خشک بود (p<0/05) در حالی که پس از 24 ساعت انکوباسیون قابلیت هضم و اتصال میکروبی در تفاله خشک و سیلویی اختلاف معنی داری نداشت.

کلیدواژه ها:

تفاله دانه انار ، قابلیت هضم شکمبه ای ، تلفیق نیتروژن-15