سید مهدی دزفولیان - کارشناسی ارشد مدیریت، مسوول دبیرخانه هیات ممیزه دانشگاه بوعلی سینا
فهیمه توسلی مهر - دانشجوی سطح سوم فلسفه قرآن، حوزه علمیه جامعه الزهرای قم.

باباطاهر عریان همدانی، یکی از شاعران اواسط قرن 5 هجری قمری است که ولادت او اواخر قرن چهارم می باشد. درباره زندگانی این شاعر عارف، اطلاعات دقیقی در دست نیست. تنها روایت ها و داستان هایی از مقام علمی و عرفانی این شاعر وجود دارد. گفته اند که به این دلیل به او عریان می گفتند؛ چون از علایق دنیا دست کشیده بود. بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته می داده اند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بوده است. باباطاهر عریان، همدانی بوده و مسلک درویشی و فروتنی او که شیوه عارفان است، سبب شد تا وی گوشه گیر گشته و گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد. سبک زندگی عارفانه، عاشقانه و زاهدانه باباطاهر به گونه ای است که انسان را مجذوب خود می نماید. در بسیاری از گفتارها و کلام هایی که از روی بی انصافی و بدون توجه به هدف خلقت انسان (و ماخلقت الجن و الانس الا لیعبدون) عرفان باباطاهر را کاذب و به فرق غیر اسلامی متصل می نمایند، که اگر ابیات (خوشا آنانکه دایم در نمازند) را بخوانند، آیا تعبیری غیر از عبودیت از آن برداشت می کنند در این مقاله بر آن شدیم تا سبک زندگی اسلامی باباطاهر را مورد توجه قرار دهیم.

سبک زندگی، مدیریت اسلامی، عبودیت، عرفان، باباطاهر