روش های نوین در طراحی و تجهیز پیاده روهای شهر تهران

امروزه پیاده روها به عنوان پدیده هایی چند بعدی و از مهم ترین فاکتور فضاها و طراحی شهری است. در این راستا و با توجه به چند بعدی بودن این پدیده در کالبد شهرها و همچنین وجود شاخصه مقیاس انسانی، ایجاد پویایی و افزایش تعاملات اجتماعی در این عرصه، ضرورت و اهمیت این عامل در تمام سطوح فعالیت ها آشکارتر می شود.با توجه به ظهور و تبلور تفکرات زیست محیطی در بین جوامع و به ویژه کشورهای پیشرفته صنعتی که با مسایل زیست محیطی بیشتری مواجه بودند پدیده پیاده روی مورد توجه قرار گرفت.شهرتهران نیز از این قاعده مستثنی نیست. به طور عام و با توجه به افزایش جمعیت شهرنشینی در این شهر نقش حرکت پیاده در کاهش الودگی های زیست محیطی و همچنین افزایش سرزندگی اجتماعی محسوس تر می شود.بنابراین به نظر می رسد از بعد زیست محیطی و زیباسازی شهری با به کارگیری روش های مدرن در طراحی پیاده روها در سطح شهرها میتوان مشکلات موجود را به حداقل رساند. هدف از این مقاله به کارگیری روش های نوین در طراحی و تجهیز پیاده روهای شهری در شهر تهران می باشد.روش پژوهش در این مقاله به گونه ای است که ابتدا با بررسی منابع مرتبط با مبحث پیاده روها و فضاهای شهری و طراحی آن، مبادرت به تدوین نظریه ها، مکتب ها و مبانی کار و همچنین به بررسی اهمیت و ضرورت فرآیند و ارزیابی این موضوع در سطوح مختلف پرداخته شده آنگاه با توجه به تجربیاتعینی به تحلیل موارد مرتبط با بحث پرداخته می شود، تا مشخص شود چه وظایف،اصول،راهکارها و فعالیت هایی در رابطه با پیاده روها و مجهز کردن آن وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پیاده رو ، تجهیزات شهری ، تهران ، مبلمان شهری ، شهروندان