مریم حسینی - عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی
رضا میرعرب رضی - مدرس دانشگاه پیام نور
سعید رضایی - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تحلیلی موانع توسعه آموزش الکترونیکی در نظام آموزشی ایران است. این پژوهش به شناسایی موانع توسعه نیافتگی آموزش الکترونیکی در ایران و مشخص کردن اولویت تاثیر آنها می پردازد. روش بکار گرفته شده در این تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش 46 نفر از خبرگان آموزش الکترونیکی هستند که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با پایانی 0/86 و بکارگیری آزمون خی دو درباره موضوع مورد نظر، نتایج این مقاله به این صورت به دست آمده است که موانع به دست آمده در توسعه نیافتگی آموزش الکترونیکی در نظام آموزشی ایران معنی دار بوده است.میزان تاثیر هر یک از این موانع بر توسعه نیافتگی آموزش الکترونیکی (با بکارگیریب آزمون فریدمن) به این صورت می باشد که موانع فرهنگی – اجتماعی بیشترین میزان تاثیرگذاری را در عدم توسعه آموزش الکترونیکی در ایران دارند. موانع اقتصادی رده دوم را به لحاظ تاثیرگذاری در عدم توسعه آموزش الکترونیکی داشته است و همینطور به ترتیب، موانع حقوقی و قانونی، موانع پداگوژیکی، (شامل موانع شناختی، موانع محتوایی و موانع آموزشی)، موانع راهبردی و موانع فنی و تکنولوژیکی (سخت افزاری و نرم افزاری) در عدم توسعه آموزش الکترونیکی تاثیر گذار می باشند.

نظام آموزشی - فناوری اطلاعات و ارتباطات- دانشگاه مجازی- آموزش الکترونیکی- موانع بنیادی توسعه آموزش الکترونیکی -نظرات خبرگان