مقایسه ی اثر بخشی بازی درمانی شناختی رفتاری و آموزش والد -کودک بر کاهش اختلال رفتاری و هیجانی کودکان پرخاشگر

زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای پرخاشگری در خانواده و جامعه، هدف پژوهش حاضر مقایسه ی اثر بخشی بازی درمانی شناختی رفتاری و آموزش والد-کودک بر کاهش اختلال رفتاری و هیجانی کودکان پرخاشگر می باشد. روش: طرح پژوهش حاضر پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش، شامل کلیه ی کودکان پیش دبستانی شهرستان تایباد می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 24 کودک پرخاشگر انتخاب شدند. سپس به روش تصادفی ساده در سه گروه، بازی درمانی شناختی رفتاری (8 نفر)، آموزش والد- کودک (8 نفر) و گروه کنترل (8 نفر) جایگزین شدند. 8 جلسه بازی درمانی شناختی رفتاری کداسن و شفر و 8 جلسه آموزش والد- کودک برای آزمودنی ها انجام شد.گروه کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نکردند. جهت شناسایی کودکان پرخاشگر از نرم افزار مشاهده گر و جهت ارزیابی اختلال رفتاری و هیجانی از پرسشنامه ی توانایی ها و مشکلات استفاده گردید. تحلیل داده ها با تحلیل کوواریانس انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد بازی درمانی شناختی رفتاری و آموزش والد کودک باعث کاهش اختلال رفتاری و هیجانی و به تبع آن باعث کاهش پرخاشگری می شود ولی به طور کلی اثر بخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بیشتر است(p<0.001). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت بازی درمانی شناختی رفتاری و آموزش والد کودک می تواند به عنوان راهی جهت کاهش اختلال رفتاری و هیجانی کودکان پرخاشگر استفاده شود.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی شناختی رفتاری ، آموزش والد کودک ، مشکلات رفتاری وهیجانی ، پرخاشگر