بررسی اثر بخشی آموزش بر مبنای آموزه های مذهبی از طریق رسانه های اجتماعی بر شادکامی دانشجویان بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان 1394

زمینه و هدف: اگرچه توجه به مذهب و آموزه های دینی از دیر باز مورد توجه بسیاری از پژوهشگران بوده است اما در سالهای اخیر نقش و تاثیر آن بر سلامت روان افراد بویژه شادکامی آنان بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته است.شناسایی و ایجاد زمینه هایی در جهت افزایش شادکامی بویژه در دانشجویان به عنوان قشر فرهیخته و آینده ساز جامعه اهمیت زیادی دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش بر مبنای آموزه های مذهبی از طریق رسانه های اجتماعی بر شادکامی دانشجویان بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. روش کار: پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون ، پس آزمون و آینده نگر بروی دانشجویان کارشناسی بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1394 به روش نمونه گیری از نوع در دسترس مبتنی بر هدف انجام گرفت. از محتوای آموزشی برانگیزاننده شادکامی افراد، مبتنی بر آموزه های دینی استفاده گردید.با استفاده از پرسشنامه شادکامی اکسفورد میزان شادکامی افراد قبل و بعد از مداخله آموزشی ارزیابی شد.نتایج :قبل از مداخله آموزشی نمره شادکامی افراد 49.18 و پس از مداخله به 63.54 ارتقا پیدا کرد.تحلیل نتایج با استفاده از روش آزمون t دوگروه همبسته نشان داد که آموزش آموزه های دینی به طور معنی داری باعث افزایش شادکامی افراد می شود.(P= 0.0001).نتیجه گیری:پس از اجرای مداخله و آموزش سطح شادکامی اقراد به میزان چشمگیری ارتقا یافت.درنتیجه آموزش آموزه های دینی شرایطی را ایجاد می کند که میزان شادکامی افراد را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، آموزه های دینی ، آموزش ، دانشجو