بررسی تاثیر آموزش همدلی در کاهش رفتار پرخاشگرانه و افزایش صمیمیت اجتماعی در دانش آموزانی

سابقه و هدف: بهبود روابط اجتماعی و بین فردی در افراد به واسطه کاهش رفتار پرخاشگرانه و افزایش صمیمیت می تواند به رشد و پویایی اجتماعی فرد کمک شایانی بکند، در این راستا هدف از انجام تحقیق پیشرو بررسی تاثیر آموزش همدلی در کاهش رفتار پرخاشگرانه و افزایش صمیمیت اجتماعی در دانش آموزان می باشد.مواد و روش: روش این تحقیق تجربی از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد ، جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر دوره اول دبیرستان شهر ارومیه در سال 95 و نمونه مورد مطالعه شامل 50 نفر که به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شده می باشند، جهت جمع آوری داده از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (AQ) و مقیاس صمیمیت اجتماعی میلر(MSIS) در پیش آزمون استفاده شد ، سپس به گروه آزمایش مهارت همدلی دتیل کرین در 10 جلسه آموزش داده شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت و مجددا در پس آزمون از پرسشنامه پرخاشگری و صمیمیت اجتماعی استفاده شد، داده های بدست آمده با نرم افزار SPSS 22 و آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها:نتایج بدست آمده نشان داد که میزان پرخاشگری و صمیمیت اجتماعی در دو گروه آزمایش و کنترل پس از آموزش همدلی تفاوت معناداری وجود داشت.(P<0.05)استنتاج: می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت همدلی سبب کاهش پرخاشگری و افزایش صمیمیت اجتماعی در بین دانش آموزان شده است.

کلیدواژه ها:

همدلی ، پرخاشگری ، صمیمیت اجتماعی ، دانش آموزان