مقایسه رضایتمندی زناشویی در افراد تحت درمان نگهدارنده با متادون قبل و حین درمان در بیمارستان روانپزشکی بهاران در زاهدان در سال 1391

مقدمه و هدف : خانواده سنگ بنای جامعه بزرگ انسانی است. خشنودی از روابط زناشویی مهم ترین منبع خشنودی حتی مهم تر از منابعی همچون کار ، دوستان و حتی فرزندان به شمار می آید. هنگامی که تعارض به میزان زیادی میا زن وشوهر رخ دهد، پیامدهای منفی فراوانی برای سلامت روانی و جسمی همسران و فرزندان انها به بار خواهد آورد از جمله مشکلات جوامع بشری بیماری اعتیاد بوده و هست . یکی از روش های درمانی که علاوه بر پیشگیری از عود مجدد مواد ، باعث بهبود کیفیت روانی و جسمانی بیمار می شود درمان نگهدارنده با متادون است. براساس مطالعات تجربی مشخص شده که درمان نگهدارنده با متادون باعث بهبود سلامت جسمی و روانی افراد وابسته به مواد می گردد. این مطالعه رضایت مندی زناشویی در معتادین تحت درمان با متادون که بطور تصادفی انتخاب شدند را قبل و حین درمان بررسی می کند. مواد وروشها : این مطالعه از نوع تحلیلی بود و در مرکز ترک اعتیاد بیمارستان روانپزشکی بهاران در سال 1391 بر روی 70 نفر از معتادین متاهل مراجعه کننده به این مرکز قبل و در حین درمان نگهدارنده متادون انجام شد . دراین مطالعه از فرم پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و فرم خلاصه شده پرسشنامه انریچ استفاده شد. پس از گردآوری داده ها و وارد کردن داده ها به رایانه ، اطلاعات توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 و نرم افزار پرسشنامه انریچ با استفاده از روش آماری توصیفی ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : تعداد افرادی که در دو مرحله قبل و حین درمان پرسشنامه ها را تکمیل نمودند؛در نهایت 53 نفر بود از بین این تعداد 6 نفر (11/3 %) زن و 47 نفر (88/7 %) مرد بودند. تعداد 14 نفر (%26/4) بین 20 تا 30 سال و 19 نفر (34/0 %) بین 30 تا 40 سال و 20 نفر (39/6 %) بالاتر از 40 سال سن داشتند از لحاظ بررسی میزان سواد، تعداد 4 نفر (7/5 %) بی سواد؛و 10 نفر (18/9 %) دارای سواد ابتدایی، 9 نفر (17/0 %) تحصیلات راهنمایی، 9 نفر (17/0) تحصیلات متوسطه،14 نفر (26/4 %) تحصیلات دیپلم، 3 نفر (5/7 %) فوق دیپلم و 4 نفر (7/5 %) لیسانس داشتند از لحاظ بررسی میزان سابقه اعتیاد در سالهای زندگی مشترک، کمترین میزان 3 سال و بیشترین میزان 28 سال بود. پس از بررسی های انجام شده میانگین نمره پرسشنامه انریچ در قبل از مداخله 10/8 +-128/5 بود. بر طبق دسته بندی تعداد 20 نفر (37/7 %) رضایتمندی ضعیف،30 (56/6 %) رضایتمندی متوسط و 3 نفر (5/7 %) رضایتمندی خوب داشته اند میانگین این متغییر پس از سه ماه به عدد 5/9 +- 135/0 رسیده بود که این نشان دهنده افزایش میزان رضایت مندی است. اما طبق دسته بندی تمامی افرادی بعد از سه ماه رضایتمندی متوسط داشتند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بالا ارتباط معنی دار واضحی در این مطالعه بین متغیرها پس از درمان در رضایتمندی کلی و در مولفه های موضوعات شخصیتی، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیت اوقات فراغت، روابط جنسی، ازدواج و فرزندان، اقوام و دوستان مشاهده شد. همچنین در سنین پایین تر رضایت بیشتری پس از درمان دیده شد که البته از لحاظ آماری معنی دار نبود قبل از درمان نیز سن با رضایتمندی در ارتباط بود. همچنین بین جنس و میزان سالهای اعتیاد در زندگی مشترک نیز با میزان رضایتمندی ، ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد.