بررسی فراوانی رفتارهای پرخطر در زنان و مردان بی خانمان مراجعه کننده به مراکز کاهش آسیب شهرستان زاهدان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 602

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PPDMED02_013

تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : جوامع شهری در حال حاضر ، به دلایل گوناگون با معضلات و آسیب های اجتماعی متعددی مواجه ا ند که از آن جمله به پدید ه بی خانمانی می توان اشاره کرد. این گروه از آسیب دیدگان ، فاقد کار، خانواده مشخص و سرپناه هستند ودرمعرض رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی میباشند . رفتارهای پرخطر طیف وسیعی از رفتارهای آسیب زا مانند سیگارکشیدن ومصرف موادمخدر، پرخاشگری اجتماعی و زد و خورد با دیگران، آسیبرساندن به خود، روابط نامشروع جنسی، و ... را شامل میشود هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی رفتارهای پرخطر در زنان و مردان بی خانمان مراجعه کننده به مراکز کاهش آسیب شهرستان زاهدان می باشد. روش : روش مطالعه حاضر توصیفی بود ، تعداد 100 نفر ( 50 نفر مرد بی خانمان، 50 نفر زن بی خانمان) به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و از پرسشنامه رفتارهای پرخطر -2 ( HRBQ-2) استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد 32/7٪از آزمودنی ها دارای تحصیلات سیکل ،29/7٪ابتدایی ،27/7٪بی سواد و 9/7%دیپلم بودند. بیشترین میزان مصرف مواد در آزمودنی ها شامل : تریاک ( 98٪ زنان ، 90/2٪ مردان ) ، شیره ( 82٪ زنان ، 70/6٪ ) ، کریستال (78/4٪ مردان ، 66٪ ) بود و همچنین ، میزان خشونت ( زنان 80٪ ، مردان 2/41٪ ) و خودکشی ( 98٪ زنان ، 8/60٪ مردان) بود . نتیجه گیری : نتایج نشان داد ، مصرف مواد و رفتارهای پرخطر در بین معتادان بی خانمان زن و مرد دارای شیوع زیادی می باشد . شیوع پدیده بی خانمانی مشکلات و آسیب های زیادی را در جامعه به وجود آورده است و ضرورت توجه به این افراد و نیازها و مشکلات آنها برای جامعه بسیار با اهمیت است.

نویسندگان

اصغر خاقانی پامچی

دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

ریحانه تفرشی بقال

دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

نورمحمد بخشانی

دکترای روانشناسی بالینی ، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

سمانه فولادی

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی